มนุษย์แก้ว นฤมิตสร้างสุข<br /> กราบธรรมกราบผลงาน หลวงปู่มั่น ภูริทัตโต<br /> <br /> ๏ ตำนานหลวงปู่มั่น ร่วมสมัย<br /> เย็นธุดงค์ร่มใจ ใต้ร่ม ห่มฟ้าดิน<br /> คือมหาวิชชาลัย สอนพระ ต่อรุ่น<br /> อบร่ำธรรมฉ่ำร่ม พุทธะแผ่ ผู้พากเพียร ๚๛<br /> ๏ เสาะสงบอยู่วิเวก ระงับร้อน<br /> หวังโลกสว่างสงบสอน ฉ่ำเย็น สะอาดพร้อม<br /> พระป่าสานุศิษย์อ่อน แก่เป็น หนึ่งผลหวาน<br /> พระธุดงคกรรมฐานเน้น สอนสืบ มรรคผล นั้นเอย ๚๛<br /> ๏ สันติธรรมนำสันติภาพทั้ง สันติสุข<br /> คือความเย็นฉ่ำทุก ถ้วนทั่ว<br /> ท่านบำเพ็ญนำสุข นำทาง มนุษย์นา<br /> หวังผู้คนมิมั่ว มัวเมาเหมา เกาะกุมทุกข์นั้นแฮ ๚๛<br /> <br /> ๏ ๑๕๐ ปี ผ่านปีสิ้น ชาตกาล<br /> ฝากแก้วทิพจิตวิญญาณ ท่านขลัง เข้มแท้<br /> กราบธรรมกราบผลงาน หลวงปู่มั่น ภูริทัตโต<br /> โอ…มรดกมรรคผล ฝากให้ โลกถนอมด้วยเลย ๚๛<br /> <br /> เทิดคุณหลวงปู่มั่น ภูริทัตโต<br /> ๏ สมหนึ่งพระอริยสงฆ์ดำรงศาสน์<br /> พระครูวินัยธร, มั่น มุนีศรี<br /> เผยแผ่พระพุทธธรรมนำความดี<br /> ยึดพระธรรมนำไทยไพฑูรย์ถิ่น ๚๛<br /> <br /> ๏ สำแดงธรรมพร่ำเตือนทุกคนแล้ว<br /> ถ้อยธรรมยังเที่ยงตรงพาโลกยิน<br /> สหประชาชาติประกาศยกศิษย์มุนินทร์<br /> ล้างราคินเพื่อชาวโลกพ้นทุกข์โศกเอย ๚๛<br /> <br /> ๏ แสงพิสุทธิ์พุทธธรรมสยามขลัง<br /> ทอแสงธรรมอำรุงสุขทั้งลุโชค<br /> สืบพุทธภาษิตพร่ำสอนพ้นวิโยค<br /> ผลจะปลุกโลกให้ปลื้มลืมทุกข์เข็ญ ๚๛<br /> <br /> ๏ ร้อยหมื่นพื้นฐานนานาจิต<br /> ร้อยพันล้านบูชาคุณอบอุ่นเย็นแท้<br /> ร้อยพันร้อยหมื่นศรัทธาสากลเห็นแน่<br /> ร้อยชนร้อยชาติเจริญธรรมสันติสุขตามท่านเอย ๚๛<br /> <br /> บทกวียอสาธุการกราบธรรม<br /> การบผลงานหลวงปู่มั่น ภูริทัตโต<br /> ลิขิตประพันธ์โดย<br /> พระครูสังฆวิสุทธิ์<br /> ( พระธมฺมธโร ครูบาแจ๋ว )<br /> เจ้าอาวาสวัดป่าวิเวกวัฒนาราม<br /> อำเภอคำชะอี จังหวัดมุกดาหาร<br /> ©วัดป่าวิเวกวัฒนาราม

แก่นธรรมภูริทัตต์ แก่นแก้วแผ่นดิน<br /> ๏ ๑๕๐ ปี ประกาศผลได้ วิมุติวิโมกข์<br /> หลวงปู่ บูรพาจารย์พ้นโอฆ อ่าวกันดาร<br /> มั่น ธุดงค์มั่นวัตรโชค โสตถิผล ทางพุทธะ<br /> ภูริทัตโต สังโฆผู้แก่ญาณ ย้ำค่า ธรรมวินัย ๚๛<br /> ๏ ปราชญ์ เปรื่องเป็นผู้ รอบรู้<br /> ผู้ แจ่มแจ้งพุทธศาสน์ผู้ บรรลุผล แก่นแก้ว<br /> สงฆ์ วิสุทธิสงฆ์ผู้ ใสสะอาด<br /> สาวก ผู้ศิษย์พระทศพล เสกสร้าง แก่นธรรม ๚๛<br /> ๏ วิธี ทุกข์แห่งโลกนี้ หลากหลาย<br /> ธรรม พระป่าเบาสบาย แจ่มแจ้ง<br /> วิถี ซื่อใสงามง่าย สอนสั่ง ภาษาธรรม<br /> โลก แห่งความขัดแย้ง ซาบซึ้ง สันติคุณ ๚๛<br /> ๏ วัดกายวัดใจทั้ง วัตรปฏิบัติ<br /> ป่า ร่มรื่นชื่นจิตชัด สมถะนี้<br /> กรรม รื่นรับสดับวัฏฏ์ ธรรมะธรรมดา<br /> ฐาน วิปัสสนาท่านบ่งชี้ แก่นแท้ พุทธธรรม ๚๛<br /> ๏ ไทยเทศประกาศ เป็นศิษย์ท่าน<br /> ดี ดั่งวิมานทสทิศ น้อยใหญ่<br /> ที่ เมตตาสัตว์เป็นมิตร ล้ำค่า กว่าใดๆ<br /> ธรรม นำวิถีชโลมไว้ ใจชน ทั่วโลกเอย ๚๛<br /> <br /> บทกวียอสาธุการกราบธรรม<br /> การบผลงานหลวงปู่มั่น ภูริทัตโต<br /> ลิขิตประพันธ์โดย<br /> พระครูสังฆวิสุทธิ์<br /> ( พระธมฺมธโร ครูบาแจ๋ว )<br /> เจ้าอาวาสวัดป่าวิเวกวัฒนาราม<br /> อำเภอคำชะอี จังหวัดมุกดาหาร<br /> ©วัดป่าวิเวกวัฒนาราม

แก่นธรรม แก่นแก้ว <br /> พระป่ามหาปราชญ์ ณ อาสน์ใบไม้ในป่าเขา <br /> ๏ หลวงปู่มั่นนามกึกก้อง ไตรโลกา<br /> โลกยกย่องเป็นมหา- ปราชญ์ป่าแท้<br /> ทอดตัวเป็นทาสพระศาสดา พระพุทธะ เจ้านั้นเอย<br /> เสนอสมาธิธรรมแก้ โลกร้อน รนสลาย ๚๛<br /> ๏ มั่นหมายอริยะเจ้า นำสงฆ์<br /> มุ่งปฏิบัติธุดงค์ ธรรมเลิศ ล้างธุลี <br /> ลดละกิเลสลง เลิกร้อน<br /> เทิดวิมุติสุดประเสริฐ พุทธธรรม แท้บันเทิงใจ ๚๛<br /> ๏ มนุษยโลกเร่าร้อน รุมเร้า ทรวงโศก<br /> ใยระเริงหลงเงา สุมไหม้<br /> เร่งเงี่ยโสตสดับเนา ปราชญ์ป่าว ธรรมใดพ่อ<br /> จึงลบทุกข์โศกได้ เหตุรู้ ถึงธรรม ๚๛<br /> ๏ พระป่าภาวนารู้ เห็นทาง ดำเนิน<br /> ท่านพร่ำสอนปล่อยวาง ว่างรู้ พุทโธ<br /> อย่าแบกทุกข์เร่งสะสาง เหตุทุกข์ ดับสิ้น<br /> จิตว่างวางกิเลสรู้ เหตุรู้ เรียนธรรม ๚๛<br /> ๏ สักการะสาวกะผู้ พุทธโอ-รสเฮย<br /> นำทัพพระป่าอักโข คู่ธรรมวินัย<br /> มุ่งล้างหลงโลภและโท- สะราคะ อกุศลแนม<br /> เร่งเฉดกิเลสร้าย ล่วงพ้น ภัยพาล ๚๛<br /> ๏ โลกฉลองคราครบร้อย ห้าสิบปี<br /> เหล่าศิษย์น้อมอัญชลี เร่งภาวนา ทั่วถิ่น<br /> บูชาปราชญ์พระมุนี กรรมฐาน<br /> มนุษย์แก้วนำฉ่ำฟ้า ดินชุ่ม สุขศานติ์เอย ๚๛<br /> ๏ ภูริทัตต์ ภูริธรรม ภูริปัญญา สุดประเสริฐ<br /> เป็นบ่อเกิดเทิดพระธรรมนำวิถี<br /> นำแนวคิดพิชิตทุกข์ถูกวิธี<br /> ให้ใจว่าง ห่างราคี ที่ครอบคลุม ๚๛<br /> ๏ อวิชชา ตัณหา อุปทาน พาลเมื่อใด<br /> โลภไปใย ใช่จะได้ ใส่ในหลุม<br /> หรือถูกเผา ใช่จะเอา เข้าไฟรุม<br /> หรือจะตามไป ใช่เกาะกุม ในขุมใด ๚๛<br /> ๏ ท่านชี้จริง เกิดแก่ตายทุกรายสิ้น<br /> คืนสู่ดิน น้ำลมไฟ ไม่หน่ายหนี<br /> จะเร็วช้าหาใดได้ในชีวี<br /> พระท่านชี้ภาวนาพุทโธนั้นก่อนตาย ๚๛<br /> ๏ ยามชีพยังจงตั้งใจในหน้าที่<br /> ก่อกรรมดีหนีกรรมทุกข์วิเศษยิ่ง<br /> อย่ารีรอ รับผลใดไม่ประวิง<br /> เร่งทำสิ่งดีงาม คือความดี ๚๛<br /> ๏ หลวงปู่มั่น ท่านมรณา ๗๐ ปีแล้ว<br /> แต่หลักธรรมยังชาตพระท่านชี้<br /> เร่งเร็วรี่น้อมนำคำมุนี<br /> เพราะยังมีท่านอยู่ยงคงพระธรรม ๚๛<br /> <br /> กรรมฐาน ๕ ปฏิปทาหลวงปู่มั่น ภูริทัตโต<br /> ๏ ตัวตนตัวข้าหามีได้<br /> ตัวแกตัวใคร มิให้หา<br /> ตัวตน ตัวไหน ตัวอัตตา<br /> ตัวข้า ตัวแก แต่ไหนมี ๚๛<br /> ๏ อัตตาอัดตูคู่กันวันยังค่ำ<br /> คือตัวกรรมตัวก่อต่อโลกีย์<br /> อวดกูเด่นกูดังกูขลังดี<br /> ดูดีดี ดูให้แน่ ไหนแกกู ๚๛<br /> ๏ ชี้เกสาว่าผมเผ้าเกาเกสา<br /> ดำดำหงอกหงอกบอกอัตตู<br /> ขึ้นรอบกายรอบร่างทุกขุมรู<br /> โลมาขน มาดู อดสูเตือน ๚๛<br /> ๏ นขาเล็บแข็งทื่อปลายมือเท้า<br /> แต้มแต่ง แต่งงาม ตามเลอะเลือน<br /> กัดขบครบฟัน ฟันโยกเฟือน<br /> กำซาบเปื้อนคราบสกปรกน่าเบื่อหน่าย ๚๛<br /> ๏ หนังห่อ ห่อหุ้มเป็นเปลือกกาย<br /> หลงผุดพรายว่าผิวผ่องเป็นยองใย<br /> สังขารกาย กู-สู อสุจิคติกาย<br /> เบญจขันธ์ หมายธาตุสี่ ยึดรูปไว้<br /> วกเวียนว่ายไตรภพ รู้จบเอย ๚๛<br /> <br /> ๏ กรรมฐานแท้ แก่นพุทธธรรม<br /> เน้นย้ำนีรพานนำ แนะบอก<br /> วินัยธรรมกระจ่างล้ำ คุณค่า พุทธคุณ<br /> เร่งรุดโลกุตตระยอก จิตย้ำ ธรรมไขขาน ๚๛<br /> ๏ ดุ่มดำเนินวิริยะล้ำ วินัยธร<br /> เดินธุดงค์ปฏิบัติถอน ถอดวัฏฏะ<br /> เพียรเพ่งเร่งดับระงับนิวรณ์ เผยแผ่ ธรรมะป่า<br /> มุ่งจิตอิทธิบาทแก้ กลอุปาทาน ท้าตนนา ๚๛<br /> ๏ นอบกราบอัจฉริยะแก้ว บูรพาจารย์<br /> เทิดทูนธรรมคงธรรมท่าน ผุดแผ้ว<br /> มุมานะประกาศค่าฌานญาณ นรชาติ ฉ่ำฉาย<br /> เฉลิมฉลองสมณะแก้ว เกริกเทศ ประกาศไทย ๚๛<br /> ๏ งามวินัยงามพระแท้ ภูริทัตต์<br /> งามผุดพุทธิสัตว์ แจกธรรม แก่นแก้ว <br /> งามสุดพุทธธรรม อุทิศชีพ พร่ำสอน<br /> งามพร้อมวินัยธรรม ระงับยั้ง หยุดอวิชชา ๚๛<br /> <br /> ๏ พุทธะเบิกบานตื่นรู้ ตัดตน<br /> ขันธวิมุตติเพียรพ้น สมังคี ธรรมะ<br /> ดีใดไม่มีโทษ, ต้น ดีปลายดี ถูกแท้ <br /> มรรคาคือดับตนชี้- ชัดอนัตตา ตัดตนเอย ๚๛<br /> <br /> บทกวียอสาธุการกราบธรรม<br /> การบผลงานหลวงปู่มั่น ภูริทัตโต<br /> ลิขิตประพันธ์โดย<br /> พระครูสังฆวิสุทธิ์<br /> ( พระธมฺมธโร ครูบาแจ๋ว )<br /> เจ้าอาวาสวัดป่าวิเวกวัฒนาราม<br /> อำเภอคำชะอี จังหวัดมุกดาหาร<br /> ©วัดป่าวิเวกวัฒนาราม

กราบกรานแลไหว้สาพระบูรพาผู้ก่อคุณ<br /> สงฆ์ใดประกอบกิจ สุจริต ณ ไตรยางค์<br /> สำรวมระวังทาง มนะทั้งวจีกรรม<br /> ทางกายก็เว้นกิจ ทุจริตประพฤติธรรม<br /> ล้างเหล่าธุลีดำ- ริหเพื่อประโยชน์, คุณ<br /> คุณะสงฆ์นั้นและมีนาม สุปฏิปันโนดุล<br /> ทรงธรรมะไพบูลย์ ปุญญเขตวิเศษผล<br /> สงฆ์ใดมโนนึก กิจใดมิซ่อนกล<br /> วาจาก็แม้นมน นฤเล่ห์กลอุบาย<br /> แม้เมื่อกระทำการ กิจใด ณ ทางกาย<br /> ย่อมตรงกมลหมาย บ่มีสิ่งใดจะสาไถย<br /> สงฆ์นั้นและมีนาม อุชสงฆ์กิเลสไกล<br /> ทรงคุณ ธ อำไพ วะระเลิศประเสริฐสงฆ์<br /> สงฆ์ใดประกอบชา- คะริยานุโยคตรง<br /> เพียรเพื่อจะรู้องค์ ติวิธางคะสิกขา<br /> สิ่งใดติดขัดจิต กิจจะนั้นจะปุจฉา<br /> ไถ่ถามแถลงวา- จาว่าถ้อย ณ เมธี<br /> สงฆ์นั้นสมัญญา ญายะสงฆ์วิเศษศรี<br /> เป็นปลื้มนิยมปรี- ติฤดีผดุงแด<br /> สงฆ์ใดประพฤติชอบ วินัยกอปรมิเชือนแช<br /> เที่ยงธรรมมิผันแปร ปฏิบัติขจัดเมาห์<br /> บำราบและปราบหมู่ ธุตังคะธรรมะขัดเกลา<br /> สิ้นกิเลสะ ธ สิ้นเขลา หฤทัยกะษัยมล<br /> สงฆ์ใดในนามสา- มิจิปฏิปันนะดล<br /> ควรแก่ทักษิณาผล ชนจักแจกจำแนกทาน<br /> รวมองค์วิสุทธิสา- วะถะสงฆ์สุเอาฬาร<br /> สี่คู่หมู่แปดอริยะ อนรรฆค่า มหาคุณ<br /> นี่แลสุคตสา- วะกะหน่อพุทโธกุล<br /> ชี้ศาสน์ประสาทบุญ หิตะคุณประกอบธรรม<br /> สั่งสอนนิกรสัตว์ ปรมัตถะสุขอำ-, นวย<br /> อวยพุทธศาสน์นำ นิติแบบระเบียบมา<br /> เหตุนี้เหล่าพระสังฆา ธ วิสุทธิ์วิมุตตา<br /> เป็นอาหุไณยยา ปูชนียะบุคคล<br /> ควรเหล่านิกรพุทธ บริษัทที่ผองชน<br /> ปูชาสัมมานน อภิวาทนะสักการ<br /> อนึ่งสงฆ์ชิโนรส วรพรตศีลาจาร<br /> ทรงคุณนิมิตขาน ปาหุไนยบุคคล<br /> ผู้ควรปฏิคันหะ วิวิธ ธ กะผองชน<br /> อันเขาประดิษฐ์ดล จำเพาะแยกจำแนกบุญ<br /> อนึ่งทักษิไณโย สุทธิสังโฆพิสุทธิ์สุนทร์<br /> เป็นผู้ประกอบคุณ ดุจจะชี้ แสดงมา<br /> ควรรับซึ่งทานทัก- ขิณะทานอุทิสสา<br /> เป็นปุญญเขตปรา- กฎแจ้งประจักษ์นาน<br /> อนึ่งควรกระทำอัญ ชะลีกิจประดิษฐิกราน<br /> ยกหัตถ์ นมัสก์กราบ นบเนาคุณวิเศษสงฆ์<br /> เป็นปุญญเขตแท้ ผลท่านแผ่อำนวยตรง<br /> แก่ฝูงผองชนพงษ์ ผู้พีระประพฤติตาม<br /> หาปุญญเขตยิ่ง วะระสิ่งประเสริฐงาม<br /> เทียบอย่างรัตนะสาม พระสงฆ์งามมุนีศรี<br /> ดังนี้แลท่านชาวเรา นะระเหล่าแสวงดี<br /> ควรน้อมมโนชี้ พิริยะพาทิวาวัน<br /> น้อมคุณพระไตรรัตน์ อนุวัติประพฤติพลัน<br /> น้อมสู่สกลขันธ์ แลสรีระธาตุ ณ อาตม์กาย<br /> เนาด้วยพระพุทธอุบาย เร่งวิสุทธิ ถึงเป้าหมาย<br /> ทั้งคุณพระธรรมวินัย ประดิษฐ์ตั้งมิห่างไป<br /> คุณสังฆะโสภาง คะวระสถิตใจ<br /> ทั้งสามติรัตน์ให้ วะระล้ำคุณานนท์<br /> ผู้ถึงพระไตรรัตน์ อภิพัฒนะผล<br /> ดับโศกเกษมมน สุขะเสพ์สถาพร<br /> ธรรมที่หลวงปู่มั่นสอน อนุศาสน์แถลงไข<br /> แก่ชนชาวทั้งเวไนย์ จาตุบรรษัทสรรพ์<br /> ธรรมนั้นแลของจริง บ่มิปรวนมิแปรผัน<br /> เที่ยงแท้มิเหหัน ดุจจะกล่าวเพื่อพลีชน<br /> กล่าวดีก็เป็นดี เป็นดีไม่ปลอมปน<br /> กล่าวชั่วก็ชั่วดล ตรงกับพจน์ท่านพาที<br /> ธรรมนั้นพลันบอกนาม กะระตามพระบาลี<br /> สวากขาตะธรรมชี้ นิติแบบแต่เดิมมา<br /> ธรรมใดอุบัติดล ณ มโนมนสา<br /> ธรรมนั้นเป็นอันว่า ท่านนำมาแจ้งประจักษ์ใจ<br /> ตนเองแลเห็นคน นฤมล ณ มนใด<br /> ตนกอปรใส่ตนไซร้ ประการนั้นแลท่านสอน<br /> เหตุนี้เพราะท่านนำ สัทธรรมชี้ ‘ภูริทัตตธรรม’<br /> สันทิฏฐิกะปฏิบัติ บอกชัดอนุศาสน์สอน<br /> ธรรมใดและใครทำ ปฏิบัติขะจัดรอน<br /> ล้างเหล่ากิเลสก่อน ขัดเกลาห่อน ณ หัวใจ<br /> วันคืนฤดูปี บ่มิเลือก ณ กาลใด<br /> ให้ผลประจักษ์ใจ ดุจจะพ้นประพฤติพลัน<br /> อย่าอ้างเงื่อนงำเช่น กิจการงานมากมายว่า<br /> อย่าเลือกผลัดเพลา ผะละผลจะเกิดมี<br /> เหตุนั้นพระธรรมชี้ คุณบาทนี้หลวงปู่สอน<br /> อกาลิโก ลุผลมี ธุดงค์ดุ่มท่านใส่ใจ<br /> ท่านรู้ท่านเห็นได้ คุณะธรรมใดได้ลุมา<br /> มากน้อยคณนา อรรถะธรรมะแจ่มแจ้ง<br /> จึงแถลงกะใครได้ บ่มิอายมิอดสู<br /> เชิญเถิดทัสสนาดู อภิธรรม ธ บวร<br /> ธรรมนั้นขนานนาม ภูริทัตโต วิสุทธิ์สงฆ์<br /> คุณ ท่านกำจรไกล บันเทิงทั่วสุธาดล<br /> ธรรมใดวินัยธะระ ปรากฏก้องโกลาหล<br /> จงน้อมมนะยล พิศะเพ่งพินิจตรอง<br /> ดีชั่วก็จักปอง กมลสิ้นหมดกังขา<br /> นั้นแลสุสมณา กราบเบญจากำหนดจำ<br /> ธรรมใดธีราปราชญ์ ประกาศนำแถลงสอน<br /> เหล่าชนอนุจร เร่งขจัดตามท่านนา<br /> กราบกรานแลไหว้สา พระบูรพาผู้ก่อคุณ<br /> ข้าฯหมอบแทบพระคุณ มนะนึกคะนึงเอย ๚๛<br /> <br /> บทกวียอสาธุการกราบธรรม<br /> การบผลงานหลวงปู่มั่น ภูริทัตโต<br /> ลิขิตประพันธ์โดย<br /> พระครูสังฆวิสุทธิ์<br /> ( พระธมฺมธโร ครูบาแจ๋ว )<br /> เจ้าอาวาสวัดป่าวิเวกวัฒนาราม<br /> อำเภอคำชะอี จังหวัดมุกดาหาร

วินัยธร วินัยธรรม<br /> ๏ กรรมฐานแท้ แก่นพุทธธรรม<br /> เน้นย้ำนีรพานนำ แนะบอก<br /> วินัยธรรมกระจ่างล้ำ คุณค่า พุทธคุณ<br /> เร่งรุดโลกุตตระยอก จิตย้ำ ธรรมะไขขาน ๚๛<br /> ๏ ดุ่มดำเนินวิริยะล้ำ วินัยธร<br /> เดินธุดงค์ปฏิบัติถอน ถอดวัฏฏะ<br /> เพียรเพ่งเร่งดับนิวรณ์ เผยแผ่ ธรรมะป่า<br /> มุ่งจิตอิทธิบาทแก้ กลอุปาทาน ท้าตนนา ๚๛<br /> ๏ นอบกราบอัจฉริยะแก้ว บูรพาจารย์<br /> เทิดทูนธรรมคงธรรมท่าน ผุดแผ้ว<br /> มุมานะประกาศค่าฌานญาณ นรชาติ ฉ่ำฉาย<br /> เฉลิมฉลองสมณะแก้ว เกริกเทศ ทั้งทั่วไทย ๚๛<br /> ๏ งามวินัยงามพระแท้ ภูริทัตต์<br /> งามผุดพุทธิสัตว์ แจกธรรม แก่นแก้ว <br /> งามสุดพุทธธรรม อุทิศชีพ พร่ำสอน<br /> งามพร้อมวินัยธรรม ระงับยั้ง หยุดอวิชชา ๚๛<br /> ๏ พุทธะเบิกบานตื่นรู้ ตัดตน<br /> ขันธวิมุตติเพียรพ้น สมังคี ธรรมะ<br /> ดีใดไม่มีโทษ, ต้น ดีปลายดี ถูกแท้ <br /> มรรคาคือดับตนชี้- ชัดอนัตตา ตัดตนเอย ๚๛<br /> <br /> พุทธานุภาพ คาถานกยูงทอง<br /> ๏ เป็นพระในรู้ตื่น<br /> จึงหยัดยืนปัญญาญาณ<br /> กลั่นกรองห้องกรรมฐาน<br /> ชำแหละย่อยทยอยสอน<br /> ๏ กายาคตาสติชี้<br /> วา ศอก คืบ มีอยู่ก่อน<br /> มืดเขลาคลำของร้อน<br /> ราคะเน่าเคล้าเงาใคร<br /> ๏ ซากเก่าเก่าซากเน่าเหม็น<br /> หรือเงาเช่นไม่มีใด<br /> หลงกายหลงเงาใจ<br /> แน่ะนั้นไงโง่อัตตา<br /> ๏ พุท-โธ ทางวางปล่อย<br /> รู้ทันถ้อยค่อยค่อยหนา<br /> อย่าด่วนอวดตนบ้า<br /> ท่านสอนว่าจงรู้ตน<br /> ๏ วิสุทธิ์วิเศษในเหตุธรรม<br /> คือประกาศสว่างพ้น<br /> กิเลสเถ้าเฝ้าซากตน<br /> ชะล้างตนดำเนินตรง<br /> ๏ ชะล้างเงาละมุนใส<br /> ชะล้างใจละมุนสงฆ์<br /> ชะล้างทุกข์ด้วยธุดงค์<br /> ชะล้างตรงไตรสิกขา<br /> ๏ ประกาศปรัชญาปราชญ์<br /> จากภายในใจพระป่า<br /> มรรคผลญาณปัญญา<br /> วิริยะกล้า ด้วยพุท-โธ<br /> ๏ อาวุธแห่งพุทธะ<br /> คือธรรมะพระพุทโธ<br /> คือวินะยะ ณ ธัมโม<br /> คือสังฆะ อริยะงาม<br /> ๏ ข้าฯ นอบน้อมโนมัย<br /> นอบพระไตรดุ่มเดินตาม<br /> ศีลสมาธิปัญญางาม<br /> แห่งภูมิพรตหมดจดธรรม<br /> ๏ ข้าฯ ขอเทิดเกียรติเล่าขาน<br /> จารอักษรยอกรไหว้<br /> เรียงคำถ้อยร้อยดวงใจ<br /> กราบพระคุณ สาธุเทอญ ๚๛

ศาสนาสาวก<br /> ๏ หลวงปู่มั่น ปราชญ์แห่งธรรม นำวิถี<br /> พุทธะชี้ วิถีธรรม นำปฏิบัติ<br /> สงบสง่า จาริก ภิกขุวัตร<br /> พุทธประเพณี นำทาง สร้างพระเณร๚๛<br /> <br /> ๏ ก้องกังวาน หว่านธรรม เสียงคำสอน<br /> ก้องสะท้อน ทั่วประกาศ วิเศษผล<br /> ก้องหัวใจ ในพระธรรม ประจำตน<br /> ก้องชนะ กิเลสทั้งปวง หลีกบ่วงมาร ๚๛<br /> ๏ คือเรียบง่าย ปฏิบัติ สมถะ<br /> คือพุทธะ สาวกะ สืบกรรมฐาน<br /> คือธรรมะ เข้าถึง ธรรมทาน<br /> คือบูรพาจารย์ สอนธรรม น้ำใจจริง ๚๛<br /> ๏ คมคำคม โน้มนำใจ ไม่ยึดติด<br /> นำประพฤติ ปฏิบัติ ชัดทุกสิ่ง<br /> สอนละชั่ว ทำดี มีอ้างอิง<br /> สงบนิ่ง ผ่องใส ในร่มธรรม ๚๛<br /> ๏ ดีใดดี ไม่มีโทษ ยังลึกสุด<br /> ตกผลึก เผยแผ่ธรรม น้อมหนุนนำ<br /> โลกวิวัฒน์ ขัดสันดาน จารเจือจุน<br /> ด้วยพระคุณ หลวงปู่มั่น มั่นในธรรม ๚๛ <br /> <br /> ร้อยห้าสิบปีชาตกาลหลวงปู่มั่น ภูริทัตโต<br /> ๏ ธรรมกรรมฐานหลวงปู่มั่นประกาศไว้<br /> จะกี่ปีผ่านมาหาเปลี่ยนไม่<br /> ทุกค่าทุกคำฝนผ่านมานดวงใจ<br /> ยิ่งตอกย้ำว่าปัญญามากค่าทุกถ้อยคำ ๚๛<br /> ๏ ทุกธรรมทุกคำท่านขานไข<br /> ทางไสวทางสว่างห่างทางต่ำ<br /> ทุกถ้อยทุกอรรถประกาศธรรม<br /> จะอยู่ค้ำย้ำค่าปฏิปทาพระป่า ๚๛<br /> ๏ พระภูริทัตต์ชาตกาล ๑๕๐ ปี<br /> เจริญรอยพุทธประเพณีกำหนดค่า<br /> ตราบใดมีไตรรัตน์ชัดศรัทธา<br /> ย่อมมีว่าหลวงปู่มั่นประกาศธรรม ๚๛<br /> <br /> รำลึกหลวงปู่มั่น ภูริทัตโต<br /> ๏ เป็นพระธุดงค์ได้ประกาศศาสนธรรม<br /> บริสุทธิ์น้อมนำด้วยคำสอน<br /> ทั้งเทศนาว่าการแก้วแกมบทกลอน<br /> บทผญาอุทาหรณ์สอนใจชน ๚๛<br /> ๏ หลวงปู่มั่น ภูริทัตโต สังโฆสานศานติสุข<br /> กำจัดทุกข์ออกจากใจไม่สับสน<br /> ตามปณิธานพุทธะเอาชนะในกมล<br /> โปรดผู้คนทุกเพศวัยไม่อาทร ๚๛<br /> ๏ ใครใครยากดีมีจนเช่นใดไม่ว่า<br /> ให้รู้ค่าบรรลุฉ่ำนำคำสอน<br /> อย่ายึดมั่นอย่าติดอย่าอาวรณ์<br /> เร่งถอดถอนอวิชชาบ้าโลกีย์ ๚๛<br /> ๏ สอนพระเณรเถรชีนี้มิติสุข<br /> ไปทุกภาคของประเทศท่านพร่ำชี้<br /> ปริศนาธรรมคำสอนสงบสมร่มฤดี<br /> ให้เกลียวกลมสามัคคีพุทธ์ธัมสงฆ์ ๚๛<br /> ๏ ใดๆ คือพระพุทธประสงค์<br /> ขอจงพากเพียรเรียนรู้<br /> พุทธธรรมกรรมฐานยังมีอยู่<br /> น้อมนำสู่กายใจระงับดับพลันเอย ๚๛