ธรรมะพุ่มข้าวบิณฑ์<br /> วันที่ ๑๖ ตุลาคม ๒๕๖๒<br /> 🔖 หลังจากกำหนดหมายปวารณาพ้นฤดูพรรษาหมู่เจ้าก็พ้นฤดูกาลบำเพ็ญอย่างเคร่งครัดและใส่ใจ<br /> 🔖 เมื่อตั้งใจพึ่งตนเองในพระพุทธศาสนา ถ้าย่อหย่อนย่อมไม่ถึงธรรมะ<br /> /// ต้องปฏิบัติ จริงใจ พอใจ สุขใจ บุญกุศลบารมีธรรมจะเกิดขึ้นเพราะความจริงใจอยู่ที่ใครบุคคลนั้นจะมีกำลังจิตใจผ่องใส จริงใจตั้งใจในการปฏิบัติ<br /> 🔖 ผู้ใดมีสัจจะความจริงใจต่อการปฎิบัติย่อมถึงบารมีในตนของตน จิตใจจะผ่องใสปลอดโปร่ง<br /> /// ทุกคนมีความพึงปรารถนาได้ใจของคนอื่นต้องอาศัยความจริงใจต่อกัน<br /> /// แต่ถ้าจริงจังต่อตนเองมากเกินไปจะเกิดเป็นความตึงเครียด เป็นภาระ<br /> /// ความจริงเกินไปมันเป็นความตึงเครียดอยู่<br /> /// ความจริงใจแต่พอดีพองามมันคือความพอดีนั่นเอง<br /> 🔖 ความสบายใจเป็นยาบำรุงใจที่ดีที่สุดถ้าเรานอนไม่หลับแสดงว่าใจมีความคิดความวิตกกังวลถ้าใจปลอดโปร่งเบาสบายจะสบายใจเป็นยานอนหลับที่ดีที่สุดเลย<br /> /// ควรละจากความวิตกกังวล เป็นผลดีต่อสุขภาพกายและใจ<br /> /// การปลดเปลื้องปลดปลงปล่อยวาง ใจจะสบายที่สุดเลย<br /> 🔖 การถือการบำเพ็ญตนไม่ได้ใช้บนในโลกหน้าเท่านั้น แต่ยังให้ใช้ในปัจจุบันให้ใจมีความสุขความสงบความสบาย<br /> 🔖 ชีวิตจะงดงามหากมีความพากเพียรพยายามไม่ย่อท้อถดถอย<br /> /// ไม่ขาดจากความมุมานะ สายทางนั้นจะนำมาซึ่งความสงบร่มเย็น<br /> /// การมองในแง่ร้ายในมุมลบไม่มี ให้ทำประโยชน์สุขเกิดขึ้นในใจในปัจจุบัน<br /> 🔖 ประโยชน์สุขพึงทำให้เกิดขึ้นมีสามประการ<br /> ๑) ทำประโยชน์สุขให้เกิดขึ้นในปัจจุบัน<br /> ๒)ทำประโยชน์สุขให้เกิดขึ้นในกาลข้างหน้า<br /> ๓)ทำประโยชน์สุขให้เกิดขึ้นในที่สุด ซึ่งพาพ้นสังสาระ<br /> /// ให้คิดพิจารณาพระพุทธเจ้าสอนให้รักษาตนตลอดเวลาประจัญหน้ารับทุกอารมณ์ที่เกิดขึ้นมา<br /> /// ยินดียินร้ายสุขทุกข์ตลอดเวลาเพื่อประโยชน์และความสุขที่เหลือเวลาอยู่เล็กน้อย<br /> 🔖 ในขณะเรายังอยู่ให้ตั้งใจ อย่าไปอ้างเวลาเกินไปจะพลาดไป<br /> /// การหาบุญยากๆ ยุ่งๆ มากพอๆกับการหาเงินไว้ใช้<br /> /// กว่าจะได้มาไม่ใช่มาโดยง่าย<br /> /// บวชแล้วไม่ใช่ทุกคนจะยินดี<br /> /// แก่ไปต้องแก่ไปด้วยความงามความดีสมาธิปัญญา ต้องแก่อย่างมะพร้าวแก่อย่างมะละกอ ที่ให้ความมันและความหวานในตอนแก่<br /> 🔖 ชีวิตของพระนั้นทุกข์อยู่อย่างหนึ่ง ทุกข์กับการกินการบริโภคใช้สอย<br /> /// แต่ทุกข์ของโยมนั้นคูณสองคูณสามขึ้นไปที่สุดก็คูณด้วยร้อย<br /> พระครูสังฆวิสุทธิ์